เป็นเวลาหลายวันที่โอลิเวอร์ นอนป่วยไม่ได้สติอยู่บนที่นอนอันอ่อนนุ่ม เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความเมตตาปรานีของเพื่อนใหม่ของเขาเลย ในที่สุดเขาก็ฟื้นขึ้นด้วยความอ่อนเพลีย และด้วยสารรูปอันซูบซีดจากความรู้สึกเหมือนฝันร้ายอันยืดยาวที่ทรมานเขาอยู่ เขามองเห็นสุภาพสตรีชราคนหนึ่งนั่งอยู่ใกล้ ๆ และพอนางเห็นเขาพยายามลุกขึ้น ก็เดินยิ้มเข้ามาหาเขา
